Królewna Śnieżka – historia prawdziwa

Każdy chyba zna historię o Królewnie Śnieżce, mam dla Was jednak smutną wiadomość. To czym karmieni byliście w dzieciństwie ma się nijak do rzeczywistości. Żadnych happy endów, królewiczów i słodkich pocałunków przywracających do życia! Nie nie nie!
Do momentu, kiedy królewna trafia do domu krasnoludków, wszystko jest w miarę ok., jednak dalsza cześć tej historii wyglądała zgoła inaczej...

Usiądźcie wygodnie i posłuchajcie:
Królewna mieszkała już z krasnoludkami kilka miesięcy. Pewnego dnia nadeszła straszliwa zima. Śnieżka i krasnoludki zostali odcięci od świata. Powoli kończyły się im zapasy, a w brzuchach burczało coraz głośniej. Krasnoludki zauważyły, że Śnieżka coraz częściej wychodzi na ich mały strych na którym nie było nic prócz szafy Śnieżki. „Sprzątam tam” słyszeli za każdym razem, kiedy pytali co tam robi. Jednak to nie była prawda. Królewna miała tam schowane całe zapasy jabłek. I kiedy krasnoludki chudły i zapadały się w sobie z głodu, ona rozkoszowała się smakiem pysznych Ligoli ;)
Pewnego dnia Śnieżka przystawiła drabinę i znów weszła na strych...

Złapała leżące na oknie piękne, czerwone jabłko...

...i rozglądając się nerwowo zaczęła je gryźć.

Lecz kiedy wzięła pierwszy kęs, jabłko utknęło jej w gardle! Królewna krztusiła się, dusiła i nie mogła złapać tchu!

Ostatkiem sił doczołgała się do swojej ukochanej szafy. Wiedziała, że jej koniec jest bliski. „Jeśli mam umrzeć, to tylko tam!” pomyślała. Była przecież Szafiarką, więc czy mogła sobie wyobrazić piękniejszą śmierć? Szarpnęła drzwi, usiadła, a na jej głowę posypał się grad pustych wieszaków (pustych, bo wszystkie ciuchy sprzedała na Allegro, żeby kupić jabłka)…

 

Tego samego wieczora krasnoludki znalazły martwą Śnieżkę w szafie na strychu. Popatrzyli po sobie, pokiwali głowami, odetchnęli z ulgą (tak naprawdę żaden z nich nie lubił Śnieżki), cichutko zamknęli drzwi od szafy, a leżące przed nią buty ustawili równiutko.

Wejście na strych zamknęli na gruby łańcuch i kłódkę…

I takie właśnie ma zakończenie ta historia!

Morał z tej baśni płynie taki, że należy się dzielić tym co mamy z innymi ;)


Dobranoc


PS. Gdyby ktoś miał wątpliwości, czy jest to post o ciuchach, to pragnę poinformować, że tak - chciałam pokazać Wam moją uroczą koszulkę (KappAhl - dział dziecięcy). Spodnie już znacie (również KappAhl), a buty to Reserved.
PS2. Tak, naprawdę się tak ubrałam i pokazałam ludziom :)